Zabawić się na śmierć?

Czy można „Zabawić się na śmierć”?

„Książka Neila Postmana to błyskotliwie opowiedziana historia o triumfie telewizji nad innymi środkami komunikowania i skutkach tego starcia. „Zabawić się na śmierć” to także opowieść o kulturze amerykańskiej i demokracji – wyważonej, stonowanej, opartej na racjonalnych podstawach – która ustępuje pola telewizyjnym obrazom i mało wybrednej rozrywce. Postman pokazuje, że we wszechwładnej „epoce show-bussinesu” życie odgrywane na szklanym ekranie okazuje się częstokroć ważniejsze od rzeczywistości, a telewizyjne emocje skutecznie redukują świat naszych przeżyć. Książka ta, choć pisana z amerykańskiej perspektywy, jest więc ważna i dla nas: dotyczy bowiem wszystkich mieszkańców „globalnej wioski”, ponad miarę ekscytujących się „Big Brotherem” i ekshibicjonistycznymi talk-showami.”
/Mariusz Czubaj, Polityka/

Neil Postman to nieżyjący już amerykański filozof, medioznawca i krytyk kultury. Był profesorem w Katedrze Kultury i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Nowojorskim, autorem 18 książek i ponad 200 artykułów (m.in. do The New York Times Magazine, The Atlantic Monthly Harper’s, Time Magazine, The Saturday Review).
Postman bazował na teoriach Marshalla McLuhana, z którym łączyło go przekonanie o determinizmie technologicznym, czyli pogląd, że postęp techniczny determinuje kierunek rozwoju cywilizacji i kultury. Jednak w odróżnieniu od McLuhana, Postman był technopesymistą.

Najbardziej znana książka Neila Postman’a „Zabawić się na śmierć” dostępna jest w naszym katalogu na zasadach dozwolonego użytku bibliotecznego. Tylko dla zweryfikowanych posiadaczy kart bibliotecznych.